اعتقادم این است که درد کشیدن بهتر از هیچ بودن است...

بیشتر زَن‌ها از خودشون‌ می‌پرسن‌: چرا بچّه‌دار بشم‌؟ تا گرسنگی‌ بِکشه‌؟! از سرما بلرزه‌ و از خیانت‌ و حقارت‌ عذاب‌ ببینه‌؟! یا از مریضی‌ توی میدون‌های‌ جنگ‌ نِفله‌ بشه‌؟! این‌ زن‌ها امید ندارن‌ که‌ بچّه‌هاشون‌ سیر بشن‌ و جای‌ گرمی‌ واسه‌ زندگی‌ پیدا کنن‌! اُمید ندارن‌ کسی‌ به‌ حقوق‌ بچّه‌هاشون‌ احترام‌ بذاره‌ و اون‌ها بزرگ‌ بشن‌ و اونقدر زنده‌ بمونن‌ تا بتونن‌ جنگ‌ و مریضی‌ رو از دنیا پاک‌ کنن‌.. شاید این‌ مادرها حق‌ داشته‌ باشن‌، شاید هم‌ نه‌! ولی‌ بگو مـحـبـت مـنـجـمـد...